Pomoc dla osób doświadczających przemocy domowej
Pomoc w nagłej sytuacji
Jeżeli Tobie lub dzieciom zagraża niebezpieczeństwo zawsze dzwoń na policję pod numer 999
Jest to brytyjski numer alarmowy na policję, pogotowie i straż pożarną.
Po połączeniu powiedz "police" i podaj swój adres. Postaraj się wyjaśnić, co się dzieje.
Co zrobić, gdy potrzebujesz pomocy policji, a nie możesz rozmawiać przez telefon?
Sprawdź poniżej.
Organizacje pomocowe
Na terenie Wielkiej Brytanii działa wiele organizacji ds przemocy w rodzinie, które udzielają specjalistycznej pomocy.
Dane brytyjskich organizacji działających w Twoim rejonie możesz znaleźć na stronie Women's Aid.
Jeśli chcesz uzyskać informacje i pomoc w języku polskim, możesz skontakować się z polską organizacją Opoka, która prowadzi też schronisko dla kobiet.
0300 365 1700
Pomoc terapeutyczna
Jeśli chcesz uzyskać pomoc terapeutyczną, możesz poprosić o skierowanie lekarza GP lub bezpośrednio skontaktuj się z organizacją oferującą terapię w Twoim rejonie - znajdziesz je tutaj.
Na naszej stronie są też dane kontaktowe do polskich terapeutek, jeśli chcesz skorzystać z pomocy prywatnie.
Krajowe infolinie
Jeśli chcesz uzyskać informacje o dostępnej pomocy możesz zadzwonić do ogólnokrajowych telefonów zaufania dla ofiar przemocy domowej.
Anglia
National Domestic Abuse Helpline
0808 2000 247
Walia
Live Fear Free Helpline
0808 80 10 800
Szkocja
Scotland’s Domestic Abuse and Forced Marriage Helpline
0800 027 1234
Irlandia Północna
Domestic & Sexual Abuse Helpline
0808 802 1414
Połączenia są bezpłatne i istnieje możliwość skorzystania z pomocy tłumaczy.
Co zrobić, gdy potrzebujesz pomocy policji, a nie możesz rozmawiać przez telefon?
Jeśli dzwonisz z komórki
Jeśli dzwonisz z telefonu stacjonarnego
Gdy dzwonisz na numer 999 z telefonu domowego i nie wybierasz żadnego serwisu, nie odpowiadasz na zadawane pytania, a słychać tylko odgłosy w twoim otoczeniu, połączenie zostanie przekierowane na policję.
PAMIĘTAJ! System Silent Solution nie jest stosowany przy połączeniach z numerów stacjonarnych, więc nie należy wybierać numeru 55. Natomiast połączenia z telefonu stacjonarnego umożliwiają łatwe sprawdzenie twojej lokalizacji i pozwolą na szybką interwencję policji w razie zagrożenia.
Materiały źródłowe: Independent Office for Police Conduct
Połączenia na policję są bezpłatne. Jeśli dzwonisz pod numer 112, połączenie będzie przekierowane na numer 999. Jest to jeden numer alarmowy na policję, pogotowie i straż pożarną. Operator pyta na początku rozmowy, z którym serwisem chcesz się połączyć.
Co może zrobić policja?
Odbierając wezwanie
Aresztowanie
Policjanci na miejscu zdarzenia mają obowiązek podjać działanie mające na celu ochronę osoby doświadczającej przemocy i dzieci. Może to oznaczać odizolowanie sprawcy/sprawczyni od osoby pokrzywdzonej (odwiezienie jej pod inny adres) czy zapewnienie osobie transportu do schroniska lub innego bezpiecznego tymczasowego zakwaterowania. Powinni aresztować sprawcę/sprawczynię, jesli jest uzasadnione podejrzenie, ze popełnił/-a przestępstwo lub może to zrobić. Mogą to zrobić bez pytania o „pozwolenie” lub proszenia najpierw o twoje zeznanie. Nie potrzebują nakazu aresztowania kogoś, jeśli sądzą, że ktoś ma zamiar popełnić przestępstwo. Policjanci nie muszą być świadkami napaści.
Wniesienie oskarżenia
Po aresztowaniu sprawca/sprawczyni może być przetrzymywany/-a do 24 godzin (36 godzin na weekend), zanim policja będzie musiała podjąć decyzję o wniesieniu oskarżenia. W przypadku braku dowodów koniecznych do oskarżenia sprawcy/sprawczyni, zostaje zwolniony/-a z aresztu.
Dowody
Jeżeli sprawca/sprawczyni uciek/-ał przed przyjazdem policji, policja powinna dołożyć wszelkich starań, aby go/ją odnaleźć. Jego/jej opis będzie wysyłany do lokalnych policjantów, dopóki nie zostanie aresztowany/-a. Funkcjonariusze powinni również zebrać inne dowody (zdjęcia uszkodzeń lub obrażeń, zeznania świadków, nagrania z kamer noszonych przez policjantów (body cam) w celu postawienia zarzutów i przygotowania podstaw do wniesienia oskarżenia.
Aby nabrać więcej wagi, sprawa nie powinna być oparta wyłącznie na twoim zeznaniu. Policja zbierze wszystkie dowody, a sierżant, po konsultacju z prokuratorem, podejmie decyzję, czy sprawca/sprawczyni zostanie postawiony/-a w stan oskarżenia. W tym czasie sprawca/sprawczyni najprawdopodobniej zostanie zwolniony/-a warunkowo (chyba że jest bardzo niebezpieczny/-a i incydent spowodował wysokie ryzyko pozbawienia cię życia, wtedy może zostać w areszcie).
Zgłaszanie incydentu
Na policję należy zgłaszac każdy incydent, nawet jeśli wydaje ci się on nieistotny lub nie chcesz kontynuacji sprawy. Upewnij się, że zawsze otrzymujesz numer przestępstwa od policji (incident number), który może być przydatny w przyszłości, a jeśli incydenty będą się powtarzać, policja może zacząć budować historię sprawy. Twoje telefony na policję mogą również zniechęcić sprawcę do ponownego znęcania się nad tobą.
Ogólnie policja może pomoć w następujący sposób:
Oznaczenie policyjne na twoim adresie zamieszkania - Police Marker
Jeśli zadzwonisz pilnie na policję, policja sprawdzi swój system w drodze do twojego domu. Police marker to notatka w ich systemie, która informuje funkcjonariuszy, ze zagraża ci ryzyko ze strony danej osoby. Policja będzie wtedy miała lepsze wyobrażenie o sytuacji w twoim domu, do którego się udają.
Zwolnienie z aresztu
Gdy sprawca/sprawczyni zostaje zatrzymany/-a, a policja nadal prowadzi śledztwo (zbierając zeznania i dowody), mogą sprawcę/sprawczynię zatrzymać tylko przez 24 godziny. Kiedy nie są jeszcze gotowi do podjęcia decyzji o oskarżeniu, zwolnią sprawcę/sprawczynię z aresztu. Zwolnienie jest zwykle przyznawane na 4 tygodnie, ale może zostać przedłużone. Podczas takiego zwolnienia, policja może postawić sprawcy/sprawczyni warunki, takie jak:
- Strefa wykluczenia (sprawca/sprawczyni nie ma dostępu do obszaru pokazanego na mapie)
- Zakaz kontaktu (pozbawienie sprawcy/sprawczyni kontaktu z tobą w jakikolwiek sposób)
- Zakaz zbliżania się sprawcy/sprawczyni do ofiary
Domestic Violence Protection Order (DVPO) nakaz ochrony przed przemocą domową
Jest to nakaz (o który policja wnosi wniosek do sądu), który zakazuje sprawcy/sprawczyni kontaktu z tobą przez 28 dni. Jeśli mieszkaliście razem, sprawca/sprawczyni bedzie musiał/-a się wyprowadzić na ten okres. Celem tego nakazu jest zapewnienie czasu na ochłonięcie po incydencie. Jest to czas, kiedy możesz czuć się bezpieczniejsza/-y, zebrać myśli i zdecydować, co dalej.
Restraining order (zakaz zbliżania się)
To jest zakaz wystawiony przez sąd w momencie skazania sprawcy/sprawczyni. Sędzia powinien zapytać pokrzywdzoną osobę, czy chciałaby taki zakaz, ale jesli nie ma jej w sądzie w dniu skazywania, to zakaz ten może być przeoczony. Policjant, który wniósł sprawę do sądu, powiniem zapytać ofiarę, czy chciałaby ten zakaz i upewnić się, że jest on postawiony przez sąd w dniu skazania.
Restraining order zakazuje sprawcy kontaktu (bezpośredniego lub pośredniego) oraz przychodzenia pod adres osoby poszkodowanej na określony czas. Restraining order może być wydany na okres od 6 miesięcy do na zawsze.
Domestic Violence Disclosure Scheme (DVDS) – Program ujawniania informacji o przemocy domowej (Prawo Clare)
Celem tej usługi jest przekazanie informacji dotyczących twojego obecnego lub byłego partnera/partnerki, czy ma on/ona historię przemocy, która może stanowić dla ciebie ryzyko. Możesz ubiegać się o to, jeśli uważasz, że możesz być zagrożona/-y przez tą osobę. Skontaktuj się z policją, aby uzyskać więcej informacji lub poszukaj w Internecie, jak złożyć wniosek.
System alarmowy zainstalowany przez policję
Ten system jest wykorzystywany w sytuacji wysokiego ryzyka. Alarm jest zainstalowany w twoim domu, a po jego uruchomieniu policja jest natychmiast powiadamiana. W drodze do twojego domu będą również świadomi tego, kto jest sprawcą/sprawczynią, ponieważ wszystkie informacje będą w ich systemie.
Postępowanie karne
Zeznanie, które złożysz na policji po incydencie, zostanie przekazane do Prokuratury Koronnej – Crown Prosecution Service (CPS) jako dowód, jeśli twoja sprawa dojdzie do rozprawy w sądzie. Funkcjonariusze policji, ktorzy odpowiedzieli na twoje wezwanie zaraz po incidencie, mogą również zostać poproszeni o złożenie zeznań w sądzie. Jeśli na kamerze policyjnej (body cam) znajdują się jakiekolwiek dowody potwierdzające incydent, nagrania te mogą być również obejrzane w sądzie.
Opuszczenie więzienia
Zanim sprawca/sprawczyni opuści więzienie na warunkowym zwolnieniu (jeśli nie odbyli całego wyroku, wydanego przez sąd), policja i kuratura nakładają im warunki. Mogą składać się na nie m.in
-
„zakaz kontaktu” (z ofiarami)
-
strefa wykluczenia
-
tag GPS (który noszą na nodze i alarm się uruchomi, jeśli wejdą do strefy wykluczenia)
-
curfew, (czyli czas, kiedy sprawca ma zakaz wychodzenia poza dom, najczęściej 19.00 – 07.00).
Jako ofiara, możesz zostać zapytana przez policję, jakiego rodzaju środkow bezpieczeństwa potrzebujesz.
Odbior rzeczy z mieszkania
Policja powinna asystować, jeśli musimy wrócić do mieszkania po nasze rzeczy. Ponieważ powrót samemu może być niebezpieczny, radzimy skontaktować się z lokalną policją (można udać się na posterunek policji) i poprosić o asystowanie podczas odbioru rzeczy, aby uniknąć incydentów ze sprawcą/sprawczynią.
Czym jest przemoc domowa?
Koła edukcyjne o przemocy w relacjach rodzinnych
Cztery koła edukacyjne modelu Duluth przedstawiające zachowania pozytywne i negatywne w relacjach rodzinnych
Mity o przemocy
Przemoc w rodzinie to sprawa prywatna i nie można się wtrącać
Jest zupełnie na odwrót. Brak reakcji, też jest reakcją. Brak pomocy ze strony otoczenia powoduje, że wszyscy uczestniczą w krzywdzeniu ofiary. Odpowiedzialność za życie lub zdrowie człowieka zawsze leży po stronie każdego ze świadków.
Przemoc zdarza się tylko w rodzinach z marginesu społecznego
Przemoc kojarzy się zazwyczaj z biednymi rodzinami najczęściej z problemem alkoholowym. Nie ma sensu pisać, że to nieprawda. Niemniej jednak jest to duże uproszczenie. Znaczący problem mają też rodziny tradycyjne, często wykształcone na wysokim stanowisku. Takiemu sprawcy znacznie łatwiej jest silnie uzależnić swoją ofiarę, ponieważ ma szeroki wachlarz możliwości, może ją zastraszyć nie tylko psychicznie, ale także finansowo.
Przemoc = bicie
Nic bardziej mylnego. Oczywiście jest to jedna z form przemocy, natomiast sprawca stara się zawsze, aby nikt z otoczenia nie wiedział o tym, co się dzieje w jego domu. Dlatego też często znęca się nad swoją ofiarą psychicznie, straszy zabraniem lub skrzywdzeniem dzieci. Gwałt to również przemoc, w małżeństwie często kobieta uważa, że seks to jej powinność, bo przecież jest żoną. Ofiara może uważać, że w małżeństwie nie ma mowy o gwałcie, ale należy pamiętać, że tworząc związek czy to partnerski czy małżeński, dalej pozostajemy oddzielną jednostką która może nie mieć na coś ochoty. Kolejna forma przemocy jest ukryta w domowych finansach. Bardzo często kobieta po porodzie postanawia pozostać w domu, niejednokrotnie mąż namawia ją do pozostania przez dłuższy okres bez pracy. Jest to sytuacja, którą potem wykorzystuje, aby szantażować swoją partnerkę. Pozostawiona bez środków do życia ofiara musi się zgodzić na wszystko, co zapewni jej lub jej potomstwu byt.
To był jednorazowy incydent
bardzo rzadko przemoc to jednorazowy incydent. Jeśli zdarzyło się, że ktoś Cię skrzywdził, to choćby był to ten pierwszy i ostatni raz według jego zapewnień, należy podjąć stanowcze kroki wobec sprawcy. Bardzo dużo organizacji pomaga w radzeniu sobie z agresją.
Dziecko musi mieć ojca
To prawda, ale nie za wszelką cenę. W dzisiejszych czasach istnieje mnóstwo form kontaktów dziecka z rodzicem i nie musi być to jednoznaczne z przebywaniem pod jednym dachem.
Jestem z nim dla dobra dzieci
Dobra mama to szczęśliwa mama. Dziecko bardziej niż ktokolwiek inny zauważy, że w domu dzieje się coś niedobrego. Należy pamiętać, że w okresie dorastania silne bodźce z otoczenia wywołują skutki na całe życie. Dziecko kształtuje się w nieprwidłowym otoczeniu, co później powoduje trudności w nawiązywaniu poprawnych relacji z innymi, problemy z nazywaniem uczuć. Dziecko w przyszłości może mieć problem z wzorcem bycia kobietą czy mężczyzną, ponieważ jedyny obraz dla niego to relacja sprawca i ofiara.
To wszystko przez alkohol. Jak przestanie pić to będzie lepiej
Nie ma żadnej gwarancji na to, że po zaprzestaniu picia partner przestanie być agresorem. Oczywiście alkohol wzmaga agresję, ale to są dwa różne problemy. Jeśli partner zdecydował się na leczenie alkoholizmu, powinien zdecydować się również na leczenie z używania przemocy. Więcej na temat związku alkoholu z przemocą można znaleźć tutaj.
Ofiara jest sobie sama winna
Bardzo częstym myśleniem jest, że ofiara jest irytująca, on wrócił z pracy a ona go prowokowała, bo on był zmęczony, itp. Należy pamiętać, że odpowiedzialność za stosowanie przemocy spoczywa zawsze na sprawcy. Nie ma sytuacji, w której można pozbawić kogoś godności.
Sprawca przemocy to osoba chora psychicznie
Nie ma związku między przemocą a chorobami psychicznymi. Używanie przemocy to zawsze demonstracja siły i patologiczna próba wymuszenia tego, czego sprawca w danym momencie chce.
Pamiętaj, że...
Przemoc to wybór, problemy i konflikty można rozwiązywać bez użycia przemocy.
Pomoc dla dziecka
Jak pomóc mojemu dziecku?
Pamiętaj, żeby uzyskać pomoc dla siebie i dziecka przemoc domowa nie powinna pozostać w ukryciu. Pierwszy krok do wyjścia z sytuacji to powiedzenie o niej komuś zaufanemu: członkowi dalszej rodziny, koledze, przyjacielowi domu, wychowawcy, pielęgniarce, lekarzowi, opiekunowi społecznemu.
Również i dziecko może zacząć traktować sytuację w domu jako normalną. Nawet jeżeli dziecko zdaje sobie sprawę z tego, że tak nie jest, często występuje wstyd, zażenowanie, skrępowanie. Stwórz dziecku okazję do podzielenia się jego wstydliwą tajemnicą z inną osobą, spoza najbliższej rodziny (członek dalszej rodziny, kolega, wychowawca, terapeuta).
Pamiętaj, że bezpieczeństwo twoje i dzieci jest sprawą najważniejszą, nie wahaj się zgłosić sprawy policji, korzystając jeśli trzeba z pomocy organizacji pomocowych.
Gdzie dzieci mogą szukać pomocy?
Jeżeli jesteś dzieckiem/osobą poniżej 25r.ż, która szuka pomocy, porady lub wsparcia te organizacje mogą ci pomóc:
Bezpłatny telefon zaufania dla dzieci - 0800 1111
2 Hideout
Strona internetowa dla dzieci i młodzieży z poradami i informacjami na temat przemocy w rodzinie, wyjaśnia czym jest przemoc i co mogą zrobić dzieci, jeśli ma ona miejsce w ich rodzinie.
3 Young Minds Crisis Messenger
Całodobowy, bezpłatny komunikator dla dzieci i młodych osób poniżej 25 r.ż., dzięki któremu można uzyskać pomoc w przypadkach załamania nerwowego czy problemów związanych ze zdrowiem psychicznym.
W ciągu 5 minut każdy zgłaszający się zostanie połączony z przeszkolonym wolontariuszem, który wysłucha, doradzi, pozwoli ci przemyśleć twoją sytuację, zastanowić się nad tym, co czujesz i sprawi, że poczujesz sie pewniej i bezpieczniej. Jeśli będzie taka potrzeba, skieruje cię do innej organizacji.
Połaczenia są bezpłatne z sieci EE, O2, Vodafone, 3, Virgin Mobile, BT Mobile, GiffGaff, Tesco Mobile i Telecom Plus.
Woluntariusz może ci pomóc w sytuacji kiedy:
-
masz myśli samobójcze
-
jesteś ofiarą napaści, przemocy
-
jesteś prześladowany w szkole, w grupie, w domu
-
chcesz się samookaleczać
-
masz problemy w relacjach osobistych lub w rodzinie
Możesz SMS-ować anonimowo. W sytuacji, kiedy woluntariusz zorientuje się, że jesteś w niebezpieczeństwie, może przekazać twoje dane innym osobom, które udzielą ci pomocy.
Numer komunikatora Crisis Messenger: 85258
Gdzie rodzice mogą szukać pomocy?
1 Young Minds Parents Helpline
Porady dla rodziców w sprawach związanych z zachowaniem lub zdrowiem psychicznym dziecka.
Czego mogę oczekiwać od Parents Helpline?
Doradca wysłucha cię i w zaufaniu przedyskutuje z tobą problem. Pomoże ci zrozumieć zachowanie dziecka i doradzi co robić dalej. Jeśli bedzie taka potrzeba umożliwi kontakt telefoniczny ze specjalistą (psycholog, psychiatra, pielęgniarka psychiatryczna) w ciągu 7 dni.
0808 802 5544
poniedziałek- piątek 9.30 - 16.00
Istnieje możliwość skorzystania z pomocy tłumacza.
Poza tymi godzinami można wysłać wiadomość wypełniając formularz kontaktowy.
Otrzymasz odpowiedź w ciągu 3 dni.
Na stronie internetowej Young Minds znajduje się wiele praktycznych wskazówek dla rodziców, którzy martwią się zachowaniem swoich dzieci lub swoimi własnymi umiejętnościami rodzcielskimi.
2 NSPCC
Organizacja udzielająca wsparcia i porady dorosłym w sprawach przemocy w rodzinie, w sytuacjach gdy w grę wchodzi bezpieczeństwo dziecka.
Bezpłatny całodobowy numer telefonu
0808 800 5000
SMS: 88858, Email: help@nspcc.org.uk
Jeżeli jesteś osobą głuchą lub niedosłyszącą możesz porozumieć się za pomocą kamery BSL
Doradztwo dla rodzin, których dzieci potrzebują pomocy ze strony opieki społecznej lub znajdują się pod opieką władz lokalnych.
Bezpłatny numer telefonu 0808 801 0366
poniedziałek - piątek 09:30 – 15:00
Możesz uzyskać dostęp do tłumacza.
-
Osoba stosująca przemoc może wykorzystać kontakt z dzieckiem, aby cię w dalszym ciągu krzywdzić. Jeśli masz nakaz sądowy, do którego nie stosuje się sprawca, skontaktuj się ze swoim adwokatem lub z policją.
-
Jeśli uważasz, że kontakty dziecka z rodzicem stosującym przemoc nie są dla dziecka bezpieczne, masz zwykle prawo te widzenia zakończyć, aby chronić dziecko.
Skontaktuj się z prawnikiem, aby to omówić,
Na naszej stronie mamy listę polskich prawniczek ds prawa rodzinnego. Znajdziesz ją tutaj.
Możesz też obejrzeć nasze webinary o nakazac sądowych chroniących ciebie i dziecko tutaj.
Pomoc dla tych, którzy krzywdzą bliskich
Osoby, które stosują przemoc względem najbliższych osób mogą otrzymać pomoc, jeśli chcą pracować nad zmianą swojego myślenia i zachowania. Każda osoba może się zmienić, jeśli tego chce. Ważnym elementem zmiany jest przyznanie się przed samym sobą, że to, co robię jest złe. Obwinianie innych i minimalizownie wpływu przemocy na partnerkę i dzieci jest typowe u sprawców gdyż nie chcą brać odpowiedzialności za własne zachowanie i ponosić jego konsekwencji. Wielu sprawców uważa się za ofiary przemocy obwiniając partnerkę za swoje własne czyny:
- mówią tylko o tym, co zrobiła partnerka, unikają w rozmowach tego, co sami zrobili
- myślą, że nie stosowaliby przemocy gdyby partnerka „zrobiła to” czy „nie zrobiła tego”
- uważają, że to partnerka musi się zmienić po to, aby oni mogli przestać stosować przemoc.
Inne sprawy, które sprawcy uważają za powód swojego zachowania to problemy w pracy, dzieci, trudne dzieciństwo, czy problemy finansowe. Żadna z nich nie jest bezpośrednią przyczyną przemocy, są to sprawy, o które mogą powodować konfikty w domu, ale to czy zachowamy się agresywnie, czy też nie, zależy tylko od nas. Przemoc to wybór.
Wielu sprawców twierdzi, że w chwili złości „stracili panowanie nad sobą” , czy „nie byli w stanie kontrolować tego, co robią”. Większość sprawców nie traci panowania nad swoim zachowaniem w chwilach złości w miejscu publicznym, wobec pracodawcy, czy względem innych osób, tylko względem partnerki. Agresja wobec innych osób niesie za sobą nieprzyjemne konsekwencje, a tego, co dzieje się za zamkniętymi drzwiami nikt nie widzi. Sprawcy przemocy krzywdzą najbliższe im osoby ponieważ dają sobie na to przyzwolenie, uważają, że mają do tego prawo. Nawet w chwilach złości są w stanie kontrolować gdzie uderzą partnerkę, jak mocno, czy uderzą z otwartej dłoni czy pięścią, decydują o tym kiedy przestać. Tą samą świadomość tego, co robią mogą wykorzystać do podjęcia decyzji o tym, aby przemocy nie stosować wogóle.
Pamiętaj, że...
Pracując na sobą, możesz "oduczyć się" zachowań, które niszczą Twoje relacje z innymi.
Co mogą zrobić osoby, które stosują przemoc i chcą to zmienić?
-
Nauczyć się rozpoznawać wczesne znaki ostrzegawcze, które wskazują na to, że narasta we mnie agresja i mogę zacząć stosować przemoc względem najbliższych
- tzw „czułe punkty” – to sprawy, które zwykle wywołują u mnie agresję, np.kłótnie o pieniądze, znajomych, kto ma rację na dany temat
- fizyczne znaki ostrzegawcze - co się dzieje z moim ciałem w miarę narastającego napięcia, czy jest mi gorąco, wolniej oddycham, szybciej bije mi serce. Czy zaciskam pięści, zaczynam szybko chodzić po pokoju, podnoszę głos, nie odzywam się.
- emocje – odczuwam złość, zmieszanie, winę, krzywdę.
- psychiczne znaki ostrzegawcze – o czym myślę zanim skrzywdzę partnerkę, jakie myśli „nakręcają” moją złość, negatywne myśli o partnerce, tłumaczenie swoich myśli i zachowań.
-
Zastosować metodę „czas na odwrót” – po prostu oddalić się od partnerki na jakiś czas, aby się uspokoić. W ten sposób uniknie się stosowania dalszej przemocy, zwłaszcza fizycznej. Jak tylko zauważę moje znaki ostrzegawcze, oddalam się, nie czekam aż sytuacja się pogorszy. Wychodzę z domu na godzinę i w tym czasie staram się uspokoić (nie poprzez alkohol czy narkotyki, czy jazdę samochodem). Zastanawiam się nad tym, co ja mogę zmienić w swoim podjeściu do sprawy, a nie co powinna zmienić partnerka. Jak inaczej można rozwiązać dany problem bez użycia agresji.
-
Rozpocząć leczenie alkoholowe/narkotykowe – substancje te nie powodują przemocy, ale jeśli uważam, że jestem bardziej agresywny po ich spożyciu, a nie robię nic żeby przestać je brać czy pić, to świadomie podejmuję wybór o tym, żeby dalej stosować przemoc. Informacje o lokalnych środkach leczenia uzależnień można znaleźć na stronie Frank oraz DrinkAware . Informacje o spotkaniach Anonimowyh Alkoholików na terenie Wielkiej Brytanii są dostępne tutaj.
-
Zapisać się na kurs dla sprawców przemocy. Pomoże ci on zmienić zachowania nacechowane przemocą i nauczy podstaw związków w których jest równość i szacunek. Informacje o kursach można uzyskać dzwoniąc na bezpłatny numer organizacji Respect – 0808 802 4040. Dzwoniąc pod ten numer można również anonimowo porozmawiać o swojej sytuacji.
Informacje przygotowane przez zespół Vesty SFS CIC oraz nasze wolontariuszki: Aleksandrę Skorupską oraz Teresę Goddard.